Che'nin intikamını alan kadın: Monika Ertl
Monika Ertl ve bir Colt Cobra 38 Special marka silahın ardından
“Bolivya için toprağa düşen tüm devrimcilerin selamını getirdim...
Ya özgürlük, ya ölüm!” (Monika Ertl)
Monika Ertl, Nazilerin propaganda filmlerini çeken Hans Ertl'in kızı olmanın dışında, Almanya’da fazlaca bilinen biri değildi. Ta ki, 1 Nisan 1971 saat 09.30'da Hamburg Bolivya konsolosluğunun kapısını çalana kadar.
Yer; Hamburg, Almanya, genç ve güzel 34 yaşındaki şık bir kadın Hamburg Bolivya konsolosluğuna girdiğinde saat 09:40, tarih 1 Nisan 1971 sabahıdır. Kabul edilmeyi beklerken ofisi süsleyen tablolara kayıtsızca bakar. Koyu renk, yünlü şık bir takım elbise giyen Bolivya konsolosu Albay Roberto Quintanilla, ofisine girer ve günler öncesinden röportaj talep eden, Avustralyalı (Avusturya halk oyunları öğretmeni olarak) olduğunu iddia eden bu kadının güzelliğinden etkilenerek onu selamlar.
Kısacık bir an için yüz yüze gelirler. İntikam, bu çekici kadının yüzünde somutlaşır. Gözlerinin içine dik dik bakar ve konuşmaksızın bir silah çeker, üç el ateş eder. Ne direnme ne karşı koyma ne de mücadele olur. Atış hedefe ulaşır. Kaçarken çantasını, bir peruk, bir Colt Cobra 38 Special marka silah ve üstünde İspanyolca “Victoria o muerta”, (Ya zafer ya ölüm – ELN) yazılı bir kağıt parçasını ardında bırakır.
Monika, ELN’ye Che’nin ölümünden sonra katıldı. Bir şiirinde; "Bana sen öğrettin / insanın Tanrı olduğunu / Golgota tepesindeki haydutlar gibi / solunda duran alçaklar da / birer Tanrı’ydı..."
Başlıyoruz...
Ernesto Che Guevara’nın infaz kararını veren Bolivyalı komutan Roberto Quintanilla Pereira, nasıl öldürüldü?
Bilindiği gibi Che, 9 Ekim 1967 yılında Bolivya ordusu tarafından yakalanarak katledilmiştir. Öldürüldükten sonra Che'nin elleri kesilmiş ve bu olaydan doğrudan sorumlu olan kişi ise Bolivya ordusunda görevli olan Roberto Quintanilla Pereira'ydı. İşte bu içeriğimiz de tüm dünya devrimcilerinin en nefret ettiği kişilerde baş sıraya oynayan Roberto Quintanilla Pereira'yı üç kurşunla öldürerek Che'nin intikamını alan kadın olarak bilinen Monika Ertl'in hikayesi..
Monika Ertl, 7 Ağustos 1937 yılında Almanya'nın Münih kentinde dünyaya gelmiş. Sinemacı olan babası ikinci dünya savaşından sonra Bolivya'ya yerleşmiş ve burada bir yandan film çalışmalarına devam ederken bir yandan da çiftçilik yapmış. Monika'nın hikayesi ise 1952 yılında tam 15 yaşındayken Bolivya'ya gelmesiyle başlıyor.
Belgesel yapımcısı, yönetmen, kameraman...
Monika, Bolivya'ya geldikten sonra babasından öğrendikleriyle o da sinema sektörüne atılır ve birkaç film çeker. 1958 yılında genç bir kadınken yine Almanya'dan Bolivya'ya göçen bir maden mühendisiyle evlenir. Kocasının işi dolayısıyla bir süre Şili'de kaldıktan sonra Bolivya'ya geri döner.
İdeolojik olarak gelişimi...
Kaliforniya'ya yerleşmek isteyen Monika'nın bu hayalleri maalesef gerçekleşmez ve Bolivya'da kalır. Bu sırada kocasıyla boşanır. Kardeşi Beatrix'in anlattığına göre oldukça çalışkan bir kadın olan Monika yarı zamanlı olarak öğretmenlik yapıyor arta kalan zamanlarındaysa çeşitli seyahatler düzenleyerek çocuklar için yardım topluyordu. İşte bu seyahatler sırasında tanıştığı insanlar Monika'nın ideolojik olarak sola yakınlaşmasını sağlar.
Monika, birçoğu yerli olan yoksul aileler yararına çalışırken gördükleri sayesinde daha da radikalleşir ve Guevarist milislerin oluşturduğu ELN yani Ulusal Kurtuluş Ordusu'na sempati duymaya başlar. Ve kameraman Hans Ertl'in kızı Monika Ertl, Bolivya'daki silahlı siyasi yeraltı hareketinin bir üyesidir.
ELN dönemi...
Che Guevara'nın öldürülmesiyle ELN'ye katılan Monika burada yerli dillerinde "Genç kız" ya da "Kız arkadaş" anlamlarına gelen "İmilla" adıyla anılmaya başlar. Bu süreç ailesinden iyice uzaklaşmasına neden olur ve Monika babası tarafından deyim yerindeyse (evden uzaklaşma) kovulur. Bu sırada ailesiyle senede bir defa mektup yoluyla iletişime geçmeye başlayan Monika yine zaman zaman deşifre olmamak için onlara şifreli mektuplar gönderir. Mektuplarda ailesine iyi olduğunu ve onu merak etmemeleri gerektiğini söyler.
Che'nin intikamı...
Yaralı olarak ele geçirilmesine rağmen infaz edilen ve daha sonra da elleri kesilen Che Guevara'nın intikamını almak için tüm solcu grupların can attığı bir dönemdir... Ve en büyük hedef de bu infazdan ve ellerinin kesilmesinden sorumlu olan Bolivya ordusu komutanlarından Roberto Quintanilla Pereira'dır. Gerilla kamplarında eğitim gören Monika'nın da tek hayali Pereira'yı cezalandırmaktır.
Roberto Quintanilla Pereira can güvenliği endişesiyle Bolivya Hükümeti'nden Almanya'nın Hamburg kentine konsolos olarak atanmasını talep eder. Bu talebi karşılık bulan Pereira hemen yeni görevine ve yeni görev bölgesine atanır.
Pereira'yı cezalandırma kararı alan Monika sahte bir Arjantin pasaportuyla önce İsviçre'ye oradan da Hamburg'a geçer. Tarihler 1 Nisan 1971'i gösterdiğinde tüm zarifliği ve güzelliğiyle Bolivya'nın Hamburg Konsolosluğu'na gider. Kendini öncesinde konsolos Pereira'yla görüşmek isteyen bir Avustralyalı olarak tanıtmıştır. Pereira'nın odasına girdikten sonra çantasında Revolver'ini çıkartır ve yakın mesafeden 3 el ateş ederek Pereira'yı orada öldürür.
Monika iki yıl Fransa'da kaldıktan sonra 1973 yılında Bolivya'da görülür. Eski bir Nazi savaş suçlusu olan ve Lyon Kasabı olarak bilinen ve hatta babasının arkadaşı olan, Monika'nın 'amca' diyerek büyüdüğü, II. Dünya savaşı sonrası Bolivya'ya iltica ettikten sonra 'soğuk savaş' döneminde ABD'nin Latin Amerika'daki sol-devrimci hareketi engellemek adına görevlendirdiği ve Bolivya hükümeti adına çalışan ajanlardan biri olan Klaus Barbie tarafından tuzağa düşürülerek 12 Mayıs 1973 günü öldürülür ve bedeni Bolivya'da hiç kimsenin bilmediği bir yere gömülür.
Faşizmin sivrileştiği o dönemde gazetelerin birinci sayfasında aranan isim olan “Dağın serserisi” olarak bilinen Monika, hayatını devrimci mücadeleye adayıp, ölümsüzleşen devrimci kadınlar arasına girer artık.
Bir ideali, bir davayı, bir kavgayı, kim bilir belki de bir erkeği seven; ama ölesiye seven bir kadın! Hayır, aslında Monika Ertl hakkında yazıyı derlerken “İntikam tembelce bir yas tutma eylemidir” görüşünü savunurken içselleştire içselleştire mücadelesini öğrenmiş olduğum Monika’nın “İntikam için hiç bir yol uzun değildir” diyerek halk düşmanlarına dönemin faşist sağına karşı “İntikam” kavramını, vicdanımızda yeniden tartışmaya açan cesur devrimci bir kadın olduğunu fark ettim.
Evet, belki başkaları için “Gazetecilerin patlayan flaşlarında terörist bir kadın” bizim için ise her şeyden çok belleklerimize çoktan yerleşmiş “Komünist” bir gerilladır.
Her ne olursa olsun yüreğimizde küçükte olsa bir dikeni çıkarıp attı Monika Ertl (!) evet, o gece Hamburg’un Heilwigstrasse Caddesi’nde polisin çektiği kırmızı - beyaz şeridin sınırları aşıldı. Monika bizim birer gölgemiz, biz de bu çağda O’nun gölgesiyiz.
Monika Ertl, devrimciliğin duygudaşlığı üzerine tarihe büyük bir ders bırakır.
Bilinsin!
Monika Ertl artık Che’nin bir yoldaşı, emaneti ve bizim ezgimizdir.
(anonim)